İŞ HAYATI, KADIN, ERKEK,FEMİNİSTLER,ERKEK ANNELERİ YAZI 1

İŞ HAYATI, KADIN, ERKEK,FEMİNİSTLER,ERKEK ANNELERİ YAZI 1

Çevremde gördüğüm bir çok kadın iş hayatının ağır yüklerini sırtlanmış, kadın kimliğinden-doğasından vazgeçmiş bir şekilde, vahşi  rekabet ve iş koşulları altında “ayaklarının üstünde durmak, kendine yetmek” söylemleri ile kendini teselli ederek yok oluşunu seyretmekte....

Hep kızmışımdır feministlere.... hiçbir zaman da onları anlayamamışımdır bir kadın olarak. Neden doğanın kadına vermediği bir gücün yükünü taşımakta ısrarcı oldukları konusu hep kafamı kurcalamıştır.

Günümüz erkekleri zaten çoğunlukla hazırcı, çıt kırıldım. Sorumluluk alma konusunda isteksiz ve yetersizler. Feminizm değilmidir bu erkeklerin ekmeğine yağ süren?.... “kadın-erkek eşittir” söylemiyle tüm iş yükü kadına kalmamış mıdır? Önce çoğu erkek anneleri pışpışlamıştır oğullarını, bir biblo gibi yetiştirmişlerdir, bir süs eşyası gibi ...sonrada cabbar feminist kızlarımız-hanımlarımız her işi ben yaparım diye atlayarak bu erkeklerin genetiği ile oynamamışlar mıdır?

Nerede o eski, “eşimin yeri evi, ben çalışır evime bakarım” diyen yağız-babayiğit delikanlılar? Şimdikiler bir ampul değiştirmeyi bile zor beceriyor...

Bir kızla ciddi bir ilişki düşünecekse önce işini, gelirini, maddi durumunu araştırıyor...evi-arabası var mı, ailesinin maddi gücü nasıl? Eskiden de böyle miydi? Ya da böyle olanlar vardıysada bu kadar ayyuka çıkmış mıydı? Artık her 10 erkeğin neredeyse 9 u böyle .....Hayat müşterek sözü altında kadına yükleri yıkmanın peşinde !